هفته سی ام و آرامش من

دختر نازنینم سلام

امروز 1394/04/15 (نوزدهم ماه مبارک رمضان) است و شما از فردا وارد سی امین هفته حضور زیبات میشی.یعنی آخرین هفته از ماه هفتم.

هرچند روزهای نسبتا سختی رو پشت سر میگذرونم اما شوق اومدن تو باعث شده که زمان خیلی سریع بگذره .

شاید بزرگترین مشکل من در دوران بارداری خواب شب و بلند شدن از روی زمین و جابه جایی باشه وگرنه من تا حالا سختی خاصی رو تجربه نکردم و از این بابت واقعا از خدا ممنونم.

چند وقت پیش بابا جلیل میگفت منم شبا راحت نمی خوابم،میترسم نصف شب ضربه بزنم تو شکمت و ازاین جهت کمی نگران بود .شاید خدا میخواد از همین الان ما دو نفر رو برای اومدنت آماده کنه.حتما این هم از حکمت خداست.

البته ناگفته نمونه که شما بعضی وقتا اینقدر محکم پاها و دستای کوچولوت رو تو دل مامان جابه جا میکنی که خودمم یکدفعه میترسم.بابایی که از این کارات خیلی خوشش میاد و همیشه تشویقت میکنه.

هفته آیند طبق روال هر ماه باید برم پیش دکترم.انشاالله که همه چی همین قدر آروم و بی دغدغه تموم شه.

نمیدونم چرا این قدر خونسردم اما فکر میکنم که اصلا اتفاق بدی نمیافته.

دوست دارم و به خدا سپردمت.